Mijn mannenhuishouden

(onderstaande blog schreef ik voor mijn blog op kindermusthaves.nl)

Hi! Ik ben Astrid Mostert (39) en ik zal jullie vanaf nu 1 keer per maand op de hoogte houden hoe het is om als enige vrouw tussen 4 mannen te wonen, terwijl ik heel hard probeer om mijn huis er ook nog een beetje leuk uit te laten zien. Een hopeloze missie maar er zijn dagen, dan lukt het me zowaar.


Toen ik, nu ongeveer 12 jaar geleden, zwanger was van onze eerste (Finn), was ik er van overtuigd dat hij een meisje zou zijn. Onwetend als ik was, had ik mezelf altijd als een meisjes-mama gezien. Met een beetje mazzel weet de gynaecoloog uit het ziekenhuis zich nog steeds haarfijn die mevrouw te herinneren die zo ontzettend geschokt keek toen ze hoorde dat ze een jongetje verwachte. Dat was ik dus.
En nu, 12 jaar en 3 jongens verder, woon ik in één huis met 4 mannen (12, 8 en 6 jaar en mijn oudste kind van net 38 jaar). De grapjas die dit ooit bedacht heeft, moet een ontzettend lollige bui gehad hebben, want als enige vrouw (en controlfreak) in een mannen huishouden, vereist enige aanpassing (van mijn kant, ben ik nu achter, ik wacht nog steeds op hun poging).
Ik kom er eerlijk voor uit, ik ben een controlfreak én interieurfreak. Geen handige combinatie in een huis met 4 mannen, I know. Voor mijn Instagram en mijn blogs dutchlivings  en minidutchlife fotografeer ik veel in en om ons huis. Maar wat natuurlijk niemand op mijn foto's ziet, is dat er aan bijna iedere foto wel een grote opruimbeurt vooraf gaat. Want ook al zou ik het nooit anders meer willen (mijn jongens zijn gewoon de liefste) jongens zijn nu eenmaal makkelijk in het zogenaamd opruimen van hun spullen. Als ze het niet meer in hun handen hebben, valt het volgens hun al snel onder de noemer opgeruimd, ongeacht de plek waar ze het neergegooid hebben. Dat kunnen Kaya's voetbalschoenen zijn, inclusief de zooi die er zoal van een voetbalveld mee naar huis komt. Of Jens zijn rugzak, jas, schoenen en broodtrommels en van Finn eigenlijk alles, want die is aan het puberen (alleen daarover kan ik al een boek vol schrijven). En dan heb ik het over mijn oudste kind en grote liefde Niels nog niet gehad. Die denkt dat hij opruimt, maar laat tijdens het opruimen meer rommel achter dan dat hij opruimt. En met deze bonte verzameling woon ik dus samen. Door hun is ons huis nooit helemaal opgeruimd (maar wie zijn huis wel?) maar is het er wel altijd gezellig en gebeurt er altijd wel iets. En dat is fijn, want naast fotograferen en styleren heb ik nog een hobby; blogs schrijven. Gelukkig loopt en slingert er hier in huis genoeg materiaal rond!


Wil je meer lezen en bekijken? Volg me dan op Instagram (dutchlivings en minidutchlife) en lees meer van mijn blogs op dutchlivings en minidutchlife . 

Favorite thing!

Gek als ik ben op het inrichten en stylen van ons huis, het inrichten van kinderkamers is toch mijn allergrootste hobby.
Misschien maar goed dus dat we drie kinderen hebben, want dan valt er ook lekker vaak wat te veranderen in de slaapkamers. Niet dat het de jongens ook maar iets uitmaakt, maar mama wel.
En nu de verbouwing voor de deur staat (letterlijk, want vrijdag komen ze de steigers voor het huis plaatsen) en heel de bovenverdieping en dus alle slaapkamers op de schop gaan, kan ik mijn geluk niet op.
Een ander zou misschien in de stress schieten van een verbouwing (alle jongens ruilen van kamer en er komt een verdieping op het huis voor mijn lief en mij), maar ik word er ontzettend blij van.

Zo besloten we in de kerstvakantie alvast spullen uit te zoeken, weg te gooien en de rest in te pakken in dozen. En als klap op de vuurpijl wisten we zelfs de Ikea te verblijden met een bezoek. Met kinderen, want kerstvakantie, yeah. Na al dit fijne voorwerk (je moet er even doorheen) konden we dan eindelijk beginnen met kamer 1 van de 4, namelijk de kamer van onze jongste. En hoewel hij al 6 is en zichzelf een hele vent vindt kon ik zijn kamer nog heerlijk echt kind maken. Niet te kinderlijk (Disney en aanverwanten komt er sowieso niet in) want daar hou ik zelf ook niet van, dus werden 3 van de 4 muren zwart en 1 wit. Maar wel met een groot krijtbord, zijn boekenkast vol voorleesboeken en zijn favoriete knuffels. Zijn lamp (ooit zelfgemaakt met Matchbox autootjes bij gebrek aan leuke jongens lampen) van zijn oude kamer moest ook mee. Meneer is gek van walvissen dus die moesten een mooi plekje krijgen aan de muur. En in de lijsten geeft dat een mooi contrast op de zwarte muur.

Zijn hoogslaper heeft plaats gemaakt voor een laag bed (hallelujah) met grote lades waar zijn speelgoed in kan en eindelijk kon het donker groene vintage bureautje, wat al een half jaar in de schuur stond te wachten, met bijpassend stoeltje op zijn kamer, want daar was voorheen geen ruimte voor. Zijn dinosaurus poster die al zo lang in de koker stond (goedinstijl.nl) kon eindelijk aan zijn muur en de lichtslinger (kwantum.nl) die eigenlijk beneden hing, kreeg per toeval een plek in zijn kamer toen mijn lief met schilderen meer licht nodig had. En tegen de zwarte muur stond het zo gaaf, dat ik hem met liefde afgestaan heb. 
Gisterenavond sliep meneertje voor het eerst in zijn nieuwe kamer, helemaal in de glorie was hij. En ik ook, want ik kon eindelijk weer bij hem in bed voorlezen (erg lastig bij een hoogslaper). 1 Kamer is nu klaar, nog 3 te gaan. Alleen gaat in die andere 3 iets meer logistiek,  tijd en energie zitten. Oja, en Ikea bezoekjes...kan niet wachten!